Τι να κάνουμε όταν το παιδί μας, χτυπάει κάποιο άλλο [χωρίς να το ταπεινώσουμε]

Ανάγνωση σε 3′

Ας δούμε πρώτα τους λόγους που μπορεί ένα παιδάκι να χτυπάει:

• Επειδή θυμώνει
• Από περιέργεια για να δει τι θα γίνει
• Επειδή θέλει να τραβήξει την προσοχή μας
• Επειδή το υπαγορεύει το στάδιο ανάπτυξής του
  • Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι εγωκεντρικά, δεν μπορούν να ‘δουν’ τα πράγματα από τη θέση του άλλου (δεν έχουν αναπτύξει ενσυναίσθηση)
  • Δεν μπορεί να εκφραστεί με τα λόγια, άρα χτυπάει
  • Τα χτυπήματα είναι μία φάση που περνά (δε ξέρει ακόμα τί άλλο να κάνει, και θέλει τη βοήθειά μας)

Επειδή, μόλις το παιδάκι σας χτυπήσει κάποιο άλλο, μπορεί να νιώθετε μία επείγουσα ανάγκη να επέμβετε και μία σχετική αμηχανία, δείτε παρακάτω πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει πως δεν είναι σωστό να χτυπάει.

Πρώτα απ’όλα, κρατήστε την ψυχραιμία σας

Αν καταφέρετε να κρατήσετε την ψυχραιμία σας, βοηθάτε και το παιδί σας να ηρεμήσει. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Αν, όταν το παιδί σας χτυπά, αντιδράτε με ένταση, θα μάθει ότι τα χτυπήματα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνει κάτι να συμβεί ~ να σάς κάνει να αντιδράσετε. Τι σημαίνει φυσικά αυτό; Περισσότερα χτυπήματα. Έτσι, όσο δύσκολη και αν είναι αυτή η στιγμή, παραμείνετε ήρεμοι.

Ασχοληθείτε με το παιδί που χτυπήθηκε πρώτα

‘Είσαι εντάξει; Το ξέρω ότι αυτό πόνεσε και μπορεί να στενοχωρήθηκες.’

Αυτό βοηθάει το παιδί που χτυπήθηκε να νιώσει ότι το καταλαβαίνετε και δίνει το καλό παράδειγμα της καλοσύνης στο δικό σας παιδί.

Απομακρυνθείτε με το παιδί σας από το σκηνικό

Σηκώστε ή πάρτε το παιδί σας από το χέρι και πείτε του ‘Πάμε λίγο πιο εδώ εμείς να σου πω κάτι’ – ‘Τα χτυπήματα πονάνε. Πάντα χρησιμοποιούμε τα χέρια μας απαλά.’

Αναγνωρίστε τα συναισθήματά του

‘Μοιάζει σαν να θύμωσες με το άλλο παιδάκι. Είναι έτσι;’ Αφήστε το να σάς μιλήσει. Η αναγνώριση – και μόνο – των έντονων και δυσάρεστων συναισθημάτων του παιδιού σας, είναι ένας πολύ καλός τρόπος να τα εξουδετερώσετε.

Δείξτε στο παιδί σας τί να κάνει αντί να χτυπάει

Δείξτε του τί άλλο μπορεί να κάνει για να διαχειριστεί την κατάσταση με τρόπο που ταιριάζει στην ηλικία του: ‘Όταν συμβαίνει κάτι που δε σου αρέσει, μπορείς να πεις στο παιδάκι: ‘δε μου αρέσει αυτό!’ ή να έρθεις να μου ζητήσεις βοήθεια.’

Όταν υπάρχουν βαθύτερες ανάγκες

Ένα παιδί που συνεχίζει να χτυπάει παρόλη την προσπάθειά σας να το εκπαιδεύσετε να μην το κάνει, μπορεί να έχει βαθύτερες ανάγκες.

Μπορεί να χτυπάει για να σάς τραβήξει την προσοχή

Η αδικαιολόγητη προσέλκυση προσοχής είναι ένας λανθασμένος σκοπός των παιδιών που νιώθουν ότι μόνο αν έχουν την προσοχή μας μετράνε. Και αν το παιδί σας έχει καταλάβει ότι όταν χτυπάει λαμβάνει αμέσως προσοχή, μπορεί να χτυπάει ακριβώς για αυτό τον λόγο.

Αν συντρέχει κάτι τέτοιο, αντί να τιμωρήσετε το μικρό σας, προσπαθήστε να συνδεθείτε μαζί του όσο το δυνατόν περισσότερο, δίνοντάς του την πλήρη και αμέριστη προσοχή σας σε καθημερινή βάση (τις στιγμές που μπορείτε). Τα παιδιά που αισθάνονται μεγαλύτερη σύνδεση με εσάς είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε αρνητικές συμπεριφορές όπως το να χτυπούν. Η ποσότητα του χρόνου που θα αφιερώσετε έχει λιγότερη σημασία από την ποιότητα.

Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να καταπιέσετε την αυθόρμητη αντίδρασή σας να του δίνετε προσοχή τις στιγμές που δεν θα έπρεπε να του δώσετε (όταν τη ζητάει επίμονα και χωρίς πραγματικό λόγο).

Μπορεί να μην έχει ακόμα αναπτύξει ενσυναίσθηση

Τα παιδιά σε μικρή ηλικία (έως και 7 ετών) δεν μπορούν απαραίτητα να καταλάβουν πώς νιώθει ο άλλος. Για να τα βοηθήσουμε σιγά σιγά να μάθουν, μπορούμε:

• Να τους μιλάμε συχνά για τα συναισθήματά μας (‘χαίρομαι πολύ που σε βλέπω!’)
• Να αναγνωρίζουμε τα δικά τους συναισθήματα (‘βλέπω ότι είσαι λίγο απογοητευμένη σήμερα..’)
• Να σχολιάζουμε πώς μπορεί κάποιος άλλος να ένιωσε (‘η Λητώ χάρηκε που της έδωσες το παιχνίδι σου! Είδες;’)   

Αν παρ’όλες τις προσπάθειές σας παραπάνω το παιδί συνεχίζει να χτυπάει, είναι ώρα για πράξεις

Αν το παιδί παρ’όλες τις προσπάθειές σας, δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει να χτυπάει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία λογική συνέπεια. Έτσι, αν συνεχίζει να χτυπάει, μπορείτε να φύγετε από τον χώρο που είστε: ‘Λυπάμαι που δεν έχεις όρεξη να παίξεις σήμερα. Μπορείς να δοκιμάσεις πάλι αύριο.’ Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο, είναι περιττό.

Με αυτό τον τρόπο το παιδί θα καταλάβει ότι όταν χτυπάει, η διασκέδαση σταματάει.

Πηγή: Parenting.gr