Η ομορφιά μιας κάποιας ρουτίνας
Ανάγνωση σε 3′
Θα το πω δυνατά, καθαρά και χωρίς ντροπές: την αγαπώ τη ρουτίνα.
Ρουτίνα για μένα σημαίνει ότι κάποια στιγμή το βράδυ που θα κοιμηθούν τα παιδιά, θα προλάβω να συνυπάρξω για λίγο με την Ησυχία και την Ηρεμία. Την άλλη μέρα θα ξυπνήσω στις 6 αλλά όχι με το σαματά του περιττού πλέον ξυπνητηριού μου, αλλά με τη γλυκιά παιδική φωνούλα του γιου μου που μάς ξυπνάει πάντα όλους με ένα ‘μαμάαααα,’ ένα άτσαλο σκούντηγμα που διακόπτει βίαια το όνειρο και μετά, με μία μεγάλη πρωινή αγκαλιά που κρατάει λίγο παραπάνω από τις υπόλοιπες της ημέρας.
Τα παιδιά αγαπούν κι αυτά τη ρουτίνα. Το καταλαβαίνεις όταν τις πρώτες βραδινές ώρες που μπορεί να έχουν περάσει φανταστικά κάπου έξω, μόλις η θεά νύστα αράξει στα βλέφαρα και γλαρώσει τα ματάκια τους, εκεί που δε το περιμένεις, θέλουν ξαφνικά από μόνα τους να γυρίσουν σπίτι, στο απαλό κρεβατάκι τους με τα σεντόνια με τα χρωματιστά τερατάκια, και τα βουνά με τα πεταμένα παιχνίδια στο πάτωμα, που πρέπει να υπερπηδήσουν για να φτάσουν σε αυτό.
Η ρουτίνα για τα παιδιά, είναι οι αόρατοι τοίχοι μέσα στους οποίους νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια [1]. Ξέρουν τί να περιμένουν δηλαδή. Εμ, πώς; Δεν είναι το μέλλον τρομακτικό για ένα παιδάκι που βρίσκεται στο έλεος των καπρίτσιων των μεγαλύτερων που διαφεντεύουν τη ζωή του; Να μην ξέρει τί του ξημερώνει αύριο; Και λέω αύριο, γιατί δε μιλάμε για πιο μακρινό μέλλον όταν μιλάμε για ένα μικρό παιδί [2].
Όταν το παιδί λοιπόν νιώθει ασφάλεια, είναι και πιο ήρεμο, και αυτό το βοηθά να συμπεριφέρεται καλύτερα.
Άσε που μέσα από την καθημερινή ρουτίνα βιώνει τη σημασία της τάξης στη ζωή του [3] και αυτό να ξέρεις, θα το επιδιώξει όταν βρεθεί έξω στον κόσμο κι εσύ θα είσαι πια μακριά.
Τώρα… πώς τη δημιουργείς αυτή τη ρουτίνα. Αααααα, εδώ σας θέλω. Ειδικά αυτή την έρημη ρουτίνα του ύπνου. Διάβαζα σε ένα βιβλίο για γονείς του 1950 [4] κάτι που μου εντυπώθηκε και το γράφω όπως αμυδρά το θυμάμαι:
‘Ποια ρουτίνα ύπνου παιδιά;’ ‘Όλη μέρα τρέχουν οι γονείς για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των παιδιών και το βράδυ θα τα ψυχαγωγούν κιόλας με ιστορίες και παραμύθια; Εκείνοι πότε θα ξεκουραστούν; Πότε θα ψυχαγωγηθούν εκείνοι δηλαδή;΄
Γέλαγα. Μα δε τα λέει ωραία; Όχι, πες μου.
Καλά λοιπόν όλα αυτά, αλλά κάπως πρέπει να γίνει και αυτή η κατάκλιση στο κρεβάτι.
Να τώρα τί παθαίνω εγώ, σε αυτό το κομμάτι. Όταν πιέζω για να πάμε για ύπνο, τόσο μεγαλύτερη αντίσταση συναντώ. Κανένας δε θέλει να πάει, ‘δε νυστάζω’ σου λέει. Και τί του λες; Το “λούζεις” με μεγαλίστικες βαρετές εξηγήσεις; ‘Μα είναι αργά,’ ‘έχεις σχολείο αύριο’ και άλλα τέτοια ενισχυτικά της αντίστασης;
Όχι αγαπητέ/ή μου. Εδώ είναι το κλειδί. Για να πετύχεις μία κάποια ρουτίνα στη ζωή με τα παιδιά, πρέπει να το κάνεις ήπια, σαν να είναι μία βόλτα με τη γόνδολα, σαν να είναι μέρος της κανονικότητας της ζωής τους. Ήρεμη επιβολή σού λέει. Θέλει καπατσοσύνη, δεν υπάρχει αμφιβολία.
Αν το πετύχεις λοιπόν, πες μας και εμάς πώς το έκανες.
Δεν τελείωσες όμως εδώ. Πρέπει και να το κρατήσεις [5]. Δε σημαίνει φερ’επείν ότι επειδή είναι καλοκαίρι και είμαστε διακοπές ξεχνάμε και αυτά που ξέραμε. Όχι. Γιατί τότε η ρουτίνα του σχολείου θα γίνει βαριά και ασήκωτη στο μυαλουδάκι των παιδιών. Και δε το θέλουμε αυτό. Η ρουτίνα του σχολείου σήμερα, είναι η ρουτίνα της δουλειάς αύριο μεθαύριο (εδώ το αύριο είναι μερικά χρόνια fast forward στο μέλλον).
Ίσως στις διακοπές να αλλάξει λίγο και να μετατεθούν οι ώρες του ύπνου ή να μη κοιμούνται στα “τερατώδη” σεντονάκια τους (εκ των πραγμάτων), αλλά και ύπνος θα υπάρχει, και όρια στην οθόνη θα υπάρχουν, και οι 4 διάφανοι τοίχοι που λέγαμε πιο πριν. Αυτοί πάνε παντού, δεν έχουν πατρίδα.
Το ότι θα αλλάζει η ρουτίνα κάποιες φορές, θα αλλάζει, παιδιά μεγαλώνουμε, αλλά αυτές πρέπει να είναι η εξαίρεση στον κανόνα και όχι ο κανόνας. Ούτε θα πρέπει να αλλάζει για να ικανοποιηθούν τα καπρίτσια γονιών ή παιδιών.
Άρα, πού καταλήγουμε;
- Αγαπάμε τη ρουτίνα, την αγαπούν και τα παιδιά (και την έχουν ανάγκη)
- Η ρουτίνα κάνει τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια, είναι πιο ήρεμα και συμπεριφέρονται καλύτερα
- Ρουτίνα ίσον ζωή με τάξη, για τώρα και για μετά
- Την επιβάλλουμε ήπια και με καπατσοσύνη, όχι με πίεση
- Δεν την εγκαταλείπουμε παντελώς σε στιγμές ευφορίας
- Δεν την αλλάζουμε για τα καπρίτσια μας, αλλά όταν υπάρχει λόγος, προκειμένου να εξυπηρετούνται οι ανάγκες όλης της οικογένειας
Σας αφήνω με ένα quote που την απεικονίζει ελκυστική, γιατί τα περισσότερα τη χαντακώνουν και την ενοχοποιούν για τα χειρότερα δεινά μας, εξ’ού και η κακή φήμη της.
Το μυστικό του μέλλοντός σου κρύβεται στην καθημερινή σου ρουτίνα. The secret of your future is hidden in your daily routine – Mike Murdock [6]
Φτιάξ’την όμορφη λοιπόν, για εσένα και την οικογένειά σου. Ρουτίνα είναι και το καθημερινό 20λεπτο παιχνίδι με το κάθε παιδί ξεχωριστά, ρουτίνα είναι και το φιλί που δίνει το ένα αδερφάκι στο άλλο, στο κρεβάτι τους πριν τον ύπνο, είναι και το κυριακάτικο τραπέζι με τους συγγενείς, ο τρόπος που γιορτάζουμε τις γιορτές, κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες που περνάμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές.
Το μέλλον προβλέπεται λαμπρό.
