15 μαθήματα που μπορούν να μας διδάξουν τα παιδιά για την χαρά και την ουσία της ζωής!

Γράφει η Τζίνα Θανοπούλου*

Από τα μικρά παιδιά μπορούμε να μάθουμε απλά, αλλά ουσιαστικά σημαντικά & ουσιαστικά πράγματα για την ουσία της ζωής και την ευτυχία! Βέβαια νομίζουμε ότι εμείς τους μαθαίνουμε τα πάντα: Να μιλάνε, να περπατάνε, να τρώνε, να εξυπηρετούνται, να είναι ευγενικά, ανεξάρτητα, δημιουργικά, να έχουν αυτοπεποίθηση, θάρρος, σεβασμό κ.τλ.

Έχουμε όμως αναρωτηθεί τι μπορούν να μας διδάξουν αυτά; Τα παιδιά μπορούν να μας διδάξουν με το παράδειγμα ζωής και πράξης τους, μεγάλους και ουσιαστικούς θησαυρούς και μυστικά ευτυχίας ! Με το μοναδικό τους τρόπο μπορούν να μας διδάξουν την ουσία και χαρά της ζωής, αν τα παρατηρήσουμε με προσοχή και ανοιχτούμε στα μαθήματα που μπορούν να μας δώσουν!

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα μικρά παιδιά μπορεί να είναι ευτυχισμένα, με μικρά πράγματα, καθημερινά και πολύτιμα, όπως:

Τα παιδιά ζουν στο Εδώ και Τώρα. Δεν σπαταλούν την ενέργεια τους αναλύοντας το παρελθόν, ούτε ανησυχούν για το μέλλον. Ζουν με πάθος και χαρά το παρόν. Αυτό είναι ένα μοναδικό κλειδί ευτυχίας που θα μπορούσαμε και εμείς οι μεγάλοι να υιοθετήσουμε.

Τα παιδιά ακολουθούν την φωνή της καρδιάς και το ένστικτο τους. Δεν χάνουν πολύτιμο χρόνο ανησυχώντας αν επέλεξαν το σωστό. Χρησιμοποιούν τον αυθορμητισμό τους για να κάνουν τις επιλογές τους και εκφράζονται πηγαία και γενναιόδωρα.Εκφράζονται πηγαία και ενθουσιάζονται με μικρά, καθημερινά γεγονότα. Δεν έχουν απόλυτη έννοια του χρόνου, οπότε οποιοδήποτε μικρό γεγονός της καθημερινότητας τους, τους δίνει ενθουσιασμό και χαρά!

Πιστεύουν με πάθος ακόμα και στα μικρά, καθημερινά «Θαύματα». Τα μικρά παιδιά έχουν Πίστη & Κέφι για τη Ζωή, η οποία τους δίνει υπέρμετρη δύναμη για να δημιουργήσουν την πραγματικότητα τους. Π.χ. πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη σαν πηγή γενναιοδωρίας, αγάπης & προσφοράς. Πιστεύουν ακόμα στους καλούς ήρωες, όπως ο Superman, που θα σώσει την ανθρωπότητα. Επίσης πιστεύουν στην καλή νεράιδα που θα πραγματοποιήσει τις επιθυμίες τους. Και βέβαια στο φιλί της μαμάς τους που έχει τη δύναμη να γιατρέψει σχεδόν τα πάντα.

Έχουμε αναρωτηθεί εμείς σαν ενήλικες πως θα άλλαζε η ζωή μας εάν είχαμε αναλογικά και εμείς μια  εσωτερική πίστη σε μικρά ή /και μεγαλύτερα «καθημερινά θαύματα» που θα ενεργοποιούσε την εσωτερική μας πίστη και αισιοδοξία για να πραγματοποιήσουμε τις βαθύτερες επιθυμίες μας;

Τα παιδιά χαίρονται αυθόρμητα και γελούν πηγαία, με πάθος. Ζουν τη ζωή στο «Εδώ και Τώρα» και την απολαμβάνουν όπως έρχεται. Αυτό είναι ένα σπουδαίο μάθημα για εμάς τους ενήλικες εάν το υιοθετήσουμε σε συνδυασμό πάντα με τη κατάλληλη διάκριση και ωριμότητα.
Τα παιδιά λένε τις περισσότερες φορές αυτό που εννοούν, αυθόρμητα. Όταν έχουν ανάγκη να εκφρασθούν, να βγάλουν από μέσα τους συναισθήματα, απορίες και εντυπώσεις που τους έχουν δημιουργηθεί αυθόρμητα. Πολλές φορές αυτό μοιάζει άκομψο, αλλά είναι αυθεντικό. Έχουμε αναρωτηθεί πόσο πιο ξελαφρωμένοι θα ήμασταν και εμείς οι ενήλικες εάν εκφράζαμε, με κάποια επεξεργασία και διάκριση βέβαια, αυτό που αισθανόμασταν!

Τα παιδιά ενθουσιάζονται με τα καθημερινά γεγονότα και τις μικρές και μεγάλες ομορφιές της ζωής και το εκδηλώνουν. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν τη χαρά της ζωής μέσα τους. Ίσως και εμείς θα ήταν καλό να υιοθετήσουμε έστω και λίγο από τον ενθουσιασμό τους και έτσι να απολαμβάνουμε τα μικρά και τα μεγάλα με περισσοτερο αυθορμητισμό.

Τα παιδιά δημιουργούν συνέχεια και εκφράζονται. Είτε μέσω της ζωγραφικής, των αυτοσχέδιων παιχνιδιών, του τραγουδιού, του χορού κτλ. Μας δίνουν μαθήματα δημιουργίας, έκφρασης και εκτόνωσης. Δεν τα απασχολεί αν το αποτέλεσμα της έκφρασης είναι απόλυτα αρμονικό, απλά έχουν την ανάγκη να εκφραστούν. Χορεύουν, τραγουδούν, ζωγραφίζουν για να εκφρασθούν και να βγάλουν τα συναισθήματα τους. Έχουμε σκεφθεί εμείς πόσο θα εκφράζαμε τα δικά μας συναισθήματα αυθόρμητα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα; Το παράδειγμα των παιδιών έχει πολλά να μας διδάξει και εδώ!

Τα παιδιά δεν τα ενδιαφέρει μόνο το καινούργιο. Αντίθετα μπορούν να ξαναδούν, ή να ξανακάνουν, ή να ξαναδιαβάσουν κάτι πολλές φορές αν τους αρέσει. Π.χ., το παιδί μπορεί να δει την αγαπημένη του ταινία και να ξαναδιαβάσει το αγαπημένο του βιβλίο δέκα και είκοσι φορές. Ή το κοριτσάκι να φορέσει κάθε μέρα το αγαπημένο της φόρεμα. Οι μεγάλοι έχουμε εμμονή με το καινούργιο γιατί κουραζόμαστε και βαριόμαστε εύκολα με την επανάληψη. Όμως τα παιδιά δεν είναι έτσι, αν κάτι αγαπούν πολύ, θέλουν να το επαναλαμβάνουν πολλές φορές γιατί δίνουν αξία στα συναισθήματα που συνδέονται με αυτό!

Τα παιδιά δεν βιάζονται και σταματάνε για να απολαύσουν τις ομορφιές της ζωής. Κινούνται με το δικό τους ρυθμό Π.χ., σταματάνε για να θαυμάσουν ένα λουλούδι ή να επεξεργασθούν μια πέτρα ή κάτι άλλο που τους κάνει εντύπωση, όπως τα χρώματα του ουρανού, τον ήλιο, τη φύση.  Πόσες φορές άραγε οι ενήλικοι το κάνουμε αυτό και πόση ομορφιά κι ευτυχία χάνουμε ! Τα παιδιά απολαμβάνουν ότι κάνουν, παίρνουν το χρόνο τους, παρατηρούν τα πάντα, σε σημείο που πολλές φορές οι υπερασχολημένοι γονείς να νευριάζουν και να τους λένε Μην χαζεύεις! Περπάτα γρήγορα! Όμως έχουμε σκεφτεί άραγε αν σε αυτή τη “αργή παρατήρηση” μπορούν να διδάξουν στους γονείς τους μαθήματα εκτίμησης κι απόλαυσης καθημερινών όμορφων στιγμών της ζωής;

Τα παιδιά δεν διστάζουν να παραδεχθούν ότι φοβούνται και να το εκφράζουν.Tα παιδιά εκφράζουν ελεύθερα το φόβο, την αγωνία τους, το άγχος τους και ζητάνε από εμάς να τα καθησυχάσουμε. Είτε αυτό που φοβούνται είναι το σκοτάδι, είτε ο γιατρός, είτε κάποια άλλη δοκιμασία. Έτσι υπενθυμίζουν και σε εμάς, τους μεγάλους, ότι δεν είναι κακό μερικές φόρες  να ζητούμε υποστήριξη, ακόμα και αν οι φόβοι μας είναι πιο σοβαροί.

Τα παιδιά αποδέχονται καλές κουβέντες και φιλοφρονήσεις απλά και αυθόρμητα. Στα παιδιά άμα πεις μια καλή κουβέντα, μια καλή κριτική όπως: Eίσαι πολύ καλό παιδί ή Τι όμορφο φόρεμα φοράς  θα το δεχτούν με χαρά, θα φωτιστεί το πρόσωπο τους και αμέσως θα καταλάβεις ότι χάρηκαν. Και θα στο δείξουν! Μπορεί να σου πουν «Ευχαριστώ» ή ακόμα κι ένα ειλικρινές Το ξέρω ! Τι όμορφα θα ήταν αν εμείς οι μεγάλοι δεχόμασταν έτσι απλά και θετικά τις φιλοφρονήσεις και τις θετικές κουβέντες χωρίς διάθεση κριτικής.

Με τον ίδιο τρόπο δεν νοιάζονται να γίνουν σαχλά ή αστεία. Με τον ίδιο τον αυθορμητισμό που τα χαρακτηρίζει εκφράζονται πάντα με χιούμορ και δεν τα νοιάζει να γίνουν γελοία ! Χωρίς να φοβόμαστε και εμείς μήπως γίνουμε γελοίοι, θα ήταν καλό να εκφραζόμασταν πιο ελεύθερα και αυθόρμητα μερικές φορές.

Τα παιδιά δεν κάνουν διακρίσεις και συμπεριφέρονται ίδια σε όλους. Τα παιδιά, μέχρι να διδαχτούν διαφορετικά από τους μεγάλους, συμπεριφέρονται το ίδιο σε όλους ανάλογα αν είναι ευγενικός και συμπαθητικός μαζί τους, ανεξάρτητα από το χρώμα του, τη γλώσσα που μιλάει ή την καταγωγή του ! “Διαβάζουν κι αποδέχονται” τους άλλους με το ένστικτο και την καρδιά τους. Τα παιδιά διδάσκουν και εμάς τους μεγάλους να αποδεχόμαστε τις ουσιαστικές αξίες των ανθρώπων, όχι τους τύπους και τη διαφορετικότητα!

Τα παιδιά όταν αγαπούν κάτι, τους αρέσει το απολαμβάνουν με πάθος, με όλη τους τη καρδιά, το σώμα και μυαλό ! Όταν απασχολούνται με κάτι αφοσιώνονται με πάθος και απόλυτα!Ζούνε τη στιγμή, απολαμβάνουν το ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, που όπως λεει και ο Eckward Tolle κι άλλοι ψυχολόγοι της Θετικής Ψυχολογίας, με αυτό τον τρόπο διδάσκουν την ουσία της ευτυχίας που βασίζεται στην εστίαση στο Εδώ και Τώρα και σε μια ασχολία τη φορά. Πόσο σημαντικό και πολύτιμο μάθημα για μάς τους μεγάλους που ξοδεύουμε πολύτιμη ενέργεια κάνοντας πολλά ταυτόχρονα πράγματα, χωρίς να μπορούμε να εστιαστούμε στα ουσιαστικά και έτσι πολλές φορές χάνουμε την ευτυχία και την ουσία !

Τζίνα Θανοπούλου, ED.M.,M.A.Harvard University
Συμβουλευτική Ψυχολόγος Παιδιών , Εφήβων, Γονέων, Οικογένειας, ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ
Ειδίκευση: Μαθησιακές Δυσκολίες,Γυναικεία Ψυχολογία , Διατροφικές Διαταραχές
Εmail: ginagthanopoulou@gmail.com /Τηλ. επικοινωνίας : 6945541188
Website:www.ginagcounseling.com