Το καπλάνι της βιτρίνας στο θέατρο Αβάκιο

Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, το καλοκαίρι του 1936, όπου η δικτατορία του Μεταξά μπερδεύεται με τα παιχνίδια της Μέλιας και της Μυρτώς. ‘Ενα ταξίδι στην παιδική αφέλεια και αθωότητα, στην συγκίνηση και το χιούμορ. Ένα ταξίδι στις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων, τότε που πρωτοδιαβάσαμε το Καπλάνι της Βιτρίνας σαν ήμασταν μικρά παιδιά και δεν το ξεχάσαμε ποτέ.

Το κλασικό αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη παρουσιάζεται, από τις 13 Νοεμβρίου, στο θέατρο ΑΒΑΚΙΟ, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία Ανδρομάχης Χρυσομάλη.

Κεντρικές ηρωίδες στο Καπλάνι της βιτρίνας είναι δύο μικρά κορίτσια η Μυρτώ και η Μέλια (Μέλισσα) που μεγαλώνουν στη Σάμο, το 1936. Ο παππούς τους μεγαλώνει τις δύο αδερφές με ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας και να τις γαλουχεί με τις αξίες των αρχαίων Ελλήνων. Το καπλάνι, ένα βαλσαμωμένο αιλουροειδές, που βρίσκεται μέσα στη βιτρίνα του σαλονιού του σπιτιού τους, αποτελεί το αντικείμενο των μαγικών ιστοριών που τους διηγείται ο ξάδερφός τους, ο Νίκος, φοιτητής στην Αθήνα, αλλά και συνωμοτικό μέσο επικοινωνίας μαζί του. Η δικτατορία του Μεταξά όμως θα φέρει τέλος στην παιδική αθωότητα και τα δύο κορίτσια αντιμέτωπα με προβληματισμούς και καταστάσεις, με τις οποίες θα ωριμάσουν. Τι συμβαίνει μια ζεστή μέρα του Αυγούστου που αναστατώνει τη ζωή των κοριτσιών και των δικών τους; Ποιος θέλει να βλάψει το καπλάνι;

Όταν καταπιάστηκα με τη διασκευή του Καπλανιού, δεν περίμενα ότι θα κυλούσε τόσο αβίαστα. Ξεκίνησα να γράφω και σταμάτησα μόνο όταν πια είχε ολοκληρωθεί. Προσπάθησα να κάνω διορθώσεις, αλλά καμία λέξη δεν ήθελε να μετακινηθεί. Ήταν εκεί ολοζώντανο και περίμενε να πάρει σάρκα και οστά στη σκηνή. Ήταν το μικρό εκείνο κοριτσάκι, η Άλκη Ζέη, που ήθελε να τρέξει, να χαρεί, να παίξει με τους φίλους της, να αγκαλιάσει τη μαμά της, να νοιώσει τον κρυφό πόνο του παππού που έκαψαν τα βιβλία του, να κλάψει για τον Αλέξη που τον έδιωξαν απ’ το σχολείο, να λυπηθεί που έχει μυστικά από τους μεγάλους, να αναρωτηθεί γιατί κρύβεται ο ξάδελφός τους ο Νίκος, να ονειρευτεί τη στιγμή που θα γίνει συγγραφέας και θα μπορεί να γράφει χαρούμενες ιστορίες μόνο, όχι λυπητερές αναφέρει η σκηνοθέτης, υπεύθυνη και για τη θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος, Ανδρομάχη Χρυσομάλη. Ιστορίες για έναν κόσμο όμορφο, δίκαιο, όπου τα παιδιά όλου του κόσμου θα χαμογελάνε, που θα έχουν παπούτσια να φορέσουν, που δεν θα πεινάνε, που θα ζουν με αξιοπρέπεια, που θα είναι ευχαριστημένα πολύ, δηλαδή ΕΥ-ΠΟ, ΕΥ-ΠΟ πολύ ΕΥ-ΠΟ.

Tips:
Θεατρική διασκευή/σκηνοθεσία: Ανδρομάχη Χρυσομάλη
Σκηνικά- Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Μιχάλης Αβραμίδης / Στίχοι τραγουδιού: Ανδρομάχη Χρυσομάλη.
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου / Προβολές 3D και Video Art: Σπύρος Ρασιδάκης, Αλέξανδρος Τσερέπας
Επιμέλεια κίνησης: Κική Μπάκα
Παίζουν: Γιάννης Καρατζογιάννης, Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Δημήτρης Μαύρος, Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Μαρία Κοκκινίδου, Τζένη Παρασκευαΐδου , Φοίβος Παπακαλούσης Χριστίνα Πάγκαλη, Πανάγος Ιωακείμ, Ελεάννα Φινοκαλιώτη, Γιώργος Βουβάκης
To θέατρο Αβάκιο βρίσκεται Ιερά Οδό 7, Αθήνα

Αντιγόνη Καράλη
To διαβάσαμε στο ethnos.gr