Τα παραμύθια δεν είναι ψεύτικες ιστορίες, είναι φανταστικές ιστορίες
O γνωστός και εξαιρετικά ταλαντούχος Σουηδός σκηνοθέτης Ίνγκµαρ Μπέργκµαν έδωσε μια υπέροχη απάντηση στο ερώτημα ποια είναι η διαφορά του παραμυθιού από το ψέμα;
Η διαφορά του παραµυθιού από το ψέµα, είπε, είναι ότι το παραµύθι µπορεί να παραπέµπει σε φανταστικές καταστάσεις αλλά γίνεται γέφυρα µε την πραγµατικότητα, ενώ το ψέµα την αποφεύγει. Κι όχι μόνο την αποφεύγει, θα προσθέσω εγώ, αλλά συχνά τη μπερδεύει και την εμπαίζει. Ενώ ο κόσμος των παραμυθιών είναι ένας φανταστικός κόσμος που βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν την κοινωνία και τις ευθύνες τους.
Υπάρχουν γονείς που αποφεύγουν να διαβάσουν παραμύθια στα παιδιά τους γιατί οι ήρωες είναι σκληροί και γιατί ο λύκος είναι κακός και θα βλάψει τα 3 γουρουνάκια. Μα για αυτό ακριβώς το λόγο, θα πρέπει να ασχοληθούν με αυτές τις δύσκολες ιστορίες γιατί τα παραμύθια αντανακλούν τη ζωή. Προετοιμάζουν το παιδί, δίνοντας λύσεις αλλά και εναλλακτικές σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων.
Το παιδί ενδυναμώνεται και καταφέρνει να αντιληφθεί τη λειτουργία της κοινωνίας, τις κοινωνικές αδικίες και τις ανισότητες. Τα παραμύθια μιλούν ενάντια στο ρατσισμό και εκπαιδεύουν τα παιδιά να σέβονται τη διαφορετικότητα. Βλέπουν ότι κι οι μεγάλοι μπορεί να κάνουν λάθος και οφείλουν να ζητήσουν συγγνώμη αλλά κυρίως συνειδητοποιούν ότι κι οι μικροί έχουν δύναμη.
Δεν πρέπει ένας γονιός να αποφύγει την Πεντάμορφη και το Τέρας, γιατί το Τέρας μπορεί να φοβίσει το παιδί ή γιατί είναι “άσχημο”. Μέσα από αυτήν την ιστορία το παιδί βιώνει την ανάγκη της ένταξης και κατανοεί ότι η αγάπη δεν έχει όρια και κανόνες. Η συντροφικότητα είναι πάνω από όλα και όλους. Το παιδί ταυτίζεται, βιώνει, αισθάνεται, δυναμώνει και ετοιμάζεται για την κοινωνία των μεγάλων. Ο κόσμος που ένα παιδί καλείται να αντιμετωπίσει μεγαλώνοντας, δυστυχώς περιλαμβάνει όλους τους ήρωες των παραμυθιών και δυστυχώς δεν καταλήγει στο Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Τα παραμύθια δεν είναι ψεύτικες ιστορίες, είναι φανταστικές ιστορίες. Είναι ταξίδια σε μαγικούς κόσμους που όλα μπορούν να συμβούν και όλα μπορούν να ξεπεραστούν. Είναι συνοδοιπόροι των παιδιών στη διαδρομή τους από το ένα αναπτυξιακό στάδιο στο επόμενο και δώρο στα χέρια των γονιών για να τους μεταφέρουν εμπειρίες, γνώσεις και αξίες. Ενώ παράλληλα αποτελούν εξαιρετική αφορμή για να έρθουν οι γονείς κοντά στα παιδιά και να δημιουργηθούν κοινές αναμνήσεις. Η στιγμή της ανάγνωση ενός παραμυθιού είναι για τα παιδιά μία στιγμή που την περιμένουν με ανυπομονησία. Είναι η στιγμή που νιώθουν ότι οι γονείς τους είναι “διαθέσιμοι” και αποκλειστικά δικοί τους.
Μην στερείτε από τα παιδιά την εμπειρία ενός παραμυθιού, τη χρειάζονται για να μπορέσουν να περπατήσουν στη ζωή.
Originally posted 2017-03-03 14:09:29.
