Μητέρες SOS: Οι μητέρες της καρδιάς μιλούν στο mommy
Πολλά έχουν γραφτεί για το παιδί της κοιλιάς και το παιδί της καρδιάς. Για τα προβλήματα και τις δυσκολίες, για τους φόβους και τις ανασφάλειες, για τις αλήθειες και τα ψέμματα πίσω από την ιστορία ενός υιοθετημένου παιδιού και για τα “γρανάζια” της διαδικασίας της αναδοχής στη χώρα. Δεν έχουν όμως γραφτεί πολλά για την αγάπη προς αυτά τα παιδιά. Για την αγάπη που σπάει όλα τα κατεστημένα, ξεπερνά τα εμπόδια και αλλάζει τη ζωή μεγάλων και μικρών. Ίσως γιατί τελικά δεν υπάρχουν λέξεις που να μπορούν να περιγράψουν την αγάπη μιας μητέρας προς τα παιδιά της, όπως κι αν έχουν έρθει στη ζωή της.
Για τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν στα Παιδικά Χωριά SOS, η Μητέρα SOS είναι κατά κάποιο τρόπο η μητέρα της καρδιάς τους. Τα παιδιά βρίσκονται εκεί γιατί οι φυσικοί τους γονείς ή τα πρόσωπα που έχουν την επιμέλειά τους, αδυνατούν για διάφορους λόγους (κοινωνικούς, ιατρικούς, οικονομικούς κ.α.), να ασκήσουν πλήρως τον γονεϊκό τους ρόλο και να προσφέρουν την απαιτούμενη και κατάλληλη φροντίδα για την ομαλή ανάπτυξή τους. Το Παιδικά Χωριά αναλαμβάνουν την επιμέλεια των παιδιών που βρίσκονται υπό τη προστασία τους και παράλληλα καταβάλουν κάθε προσπάθεια, εκεί που οι συνθήκες το επιτρέπουν, το παιδί να μην αποκόπτεται από τη φυσική του οικογένεια.
Στα Παιδικά Χωριά δίνουν μεγάλη αξία στο ρόλο της Μητέρας και σε ό,τι αυτή σημαίνει για το μεγάλωμα και την ασφαλή ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Ο ρόλος της Μητέρας διασφαλίζει την ύπαρξη σχέσης με ένα σταθερό πρόσωπο, μέσα από το οποίο τα παιδιά θα μπορέσουν να έχουν υγιή ανάπτυξη, καθώς επίσης την κοινωνική και εκπαιδευτική ένταξη που κάθε παιδί δικαιούται να έχει.
Το mommy γιορτάζει την Ημέρα της Μητέρας (Δείτε εδώ Η ιστορία της Γιορτής της Μητέρας ) και τιμά τη μητρότητα (Δείτε εδώ Γιορτή της μητέρας: τί γιορτάζουμε σήμερα ) μαζί με μια Μητέρα SOS. Μέσα από τη συνομιλία μας με την κα Έφη Μάμη, προσπαθήσαμε να καταλάβουμε το ρόλο και τις υποχρεώσεις της αλλά και να “κλέψουμε” μερικές από τις στιγμές που της χαρίζουν τα παιδιά.
Πώς παίρνει απόφαση μια γυναίκα να αναλάβει την ανατροφή παιδιών που δεν είναι δικά της;
Δεν νομίζω ότι έχει μεγάλη διαφορά το να μεγαλώνεις ένα παιδί που δεν είναι δικό σου από ένα που είναι. Ένα παιδί είναι πάντα ένα παιδί. Έχει πάντα την ανάγκη σου, να στηριχτεί από εσένα, να μάθει από εσένα, να κρατάει το χέρι σου και να νιώθει ασφάλεια και το πιο δυνατό από όλα, να σε πει Μαμά.
Μιλήστε μας για τη οικογένεια της καρδιάς σας
Έχω μια υπέροχη οικογένεια, 6 καταπληκτικά παιδιά. Δύο αγόρια, το μεγαλύτερο 15 χρονών και το μικρότερο 12 χρονών, και 4 κουκλίστικα κορίτσια ( 15 χρονών, 14 χρονών και δύο 12,5 χρονών). Δύο φυσικά αδέρφια. Ο Σταύρος πάει τρίτη γυμνασίου, είναι λάτρης της μουσικής ( παίζει ντραμς από τα επτά του) και επίσης το δεξί μου χέρι στη κουζίνα. Όνειρό του είναι να γίνει σεφ. Η Ιωάννα επίσης στην τρίτη γυμνασίου, μια κούκλα, της αρέσει το σχέδιο και το διάβασμα. Θέλει να γίνει φυσιοθεραπεύτρια. Η αδερφή της η Μαρία, δευτέρα γυμνασίου, είναι η πολυλογού του σπιτιού. Όταν λείπει από το σπίτι έχουμε μια ενοχλητική ησυχία. Αν και δεν έχει αποφασίσει τι επάγγελμα θα ακολουθήσει, με λίγο διάβασμα την έχουμε τη δικηγορία. Η δεύτερη Μαρία του σπιτιού πάει σε ειδικό σχολείο όπως και ο μικρότερος ο Αντώνης. Δύο παιδιά με πολύ συναίσθημα που λατρεύουν τη μουσική και τη ζωγραφική. Τέλος, η Ηλιάννα που πάει πρώτη γυμνασίου. Ένα παιδί που δεν έχει να πει κακή κουβέντα για κανέναν. Ευγενική και πολύ αγαπησιάρα.
Ποια είναι η καθημερινότητά σας στο παιδικό χωριό;
Με τόσα παιδιά λοιπόν η καθημερινότητά μας είναι μια ωραία τρέλα. Πρωινό ξύπνημα, να ετοιμαστούμε για το σχολείο από τις 6.30. Αφού φύγουν με το καλό και πιώ και εγώ το καφεδάκι μου με τις άλλες μαμάδες ξεκινάω το μαγείρεμα και κάποιες δουλειές του σπιτιού (άπλωμα, μάζεμα ρούχων). Κάποιες μέρες την εβδομάδα έχουμε και συναντήσεις με το Διευθυντή και τους παιδαγωγούς και συζητάμε θέματα που αφορούν το χώρο ή κάνουμε εκπαιδευτικά σεμινάρια.
Το μεσημέρι περιμένω τα παιδιά γύρω στις 13.30 και τρώμε όλοι μαζί, έπειτα ξεκινούν οι δραστηριότητές τους: φροντιστήρια, ξένη γλώσσα, ζωγραφική κ.τ.λ.
Αν προλάβουν, γιατί έχουν φορτωμένο πρόγραμμα, θα βγουν έξω για παιχνίδι ή θα δουν λίγο τηλεόραση. Στις 20.00 τρώμε βραδινό και στις 21.00 αποσυρόμαστε στα δωμάτιά μας. Δεν αρνούμαι να σας πω ότι με παίρνει ο ύπνος το αργότερο στις 22.00.
Περιγράψτε μας, μια γλυκιά και μια πικρή στιγμή από το μεγάλωμα των παιδιών.
Σε όλη αυτή την καθημερινότητά δεν έχουν λείψει οι καλές και οι κακές στιγμές. Νομίζω ότι η χειρότερη μου στιγμή ήταν όταν ειπώθηκε πως ό,τι κάνω, το κάνω για τα χρήματα που παίρνω και όχι από αγάπη και ενδιαφέρον για τα παιδιά. Η καλύτερη μου πάλι νομίζω ήταν όταν ακούστηκε το πρώτο Μαμά.
Βλέπετε τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει και έχουν «αποχωρήσει» από το παιδικό χωριό;
Εκτός από αυτά τα 6 παιδιά έχω και ένα ακόμα που βρίσκεται στη Στέγη Νέων. Αν και είναι δυο χρόνια που αποχωριστήκαμε, έρχεται πολύ συχνά, μας βλέπει και κάνουμε γιορτές μαζί.
Πόσο γεμάτη είναι η καρδιά σας στο τέλος της ημέρας;
Όπως κάθε μητέρα στο τέλος της ημέρας πέφτοντας για ύπνο κάνω τον απολογισμό μου. Άλλη μια δύσκολη γεμάτη ημέρα. Κάτι κάναμε και σήμερα, σκέφτομαι. Είναι πολύ σπουδαίο να σου έχουν εμπιστευτεί τα ίδια τα παιδιά τη ζωή τους. Δεν μπορεί παρά να είναι γεμάτη η καρδιά σου κάθε μέρα. Από τα γλυκά τους λόγια, τις αγκαλιές, τα φιλιά αλλά και από τους μικροτσακωμούς μας που κάνουν πάντα τη σχέση μας πιο δυνατή, όταν τα ξαναβρίσκουμε.
Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;
Νομίζω ότι αυτό που ονειρεύομαι δεν διαφέρει από το όνειρο κάθε γονιού. Να έχουν τα παιδιά μου υγεία, να είναι ευτυχισμένα και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι αυτήν την περίοδο τα Παιδικά Χωριά, βρίσκονται στα τελευταία στάδια κατασκευής του τέταρτου Παιδικού Χωριού SOS στην Ελλάδα, που θα λειτουργήσει στη Φοινικιά Ηρακλείου στην Κρήτη. Για να είναι σε θέση όμως να λειτουργήσει το Παιδικό Χωριό SOS Κρήτης, χρειάζεται πρώτα να βρεθούν οι κατάλληλες γυναίκες που θα αναλάβουν το σημαντικό ρόλο της Μητέρας SOS. Δείτε παρακάτω τη σχετική αγγελία:
