Με ποιες συμπεριφορές οι γονείς αποθαρρύνουν τα παιδιά;
Γράφει η Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν καθημερινά, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, να προσφέρουν εφόδια στα παιδιά τους και να χτίσουν τη αυτοεκτίμησή τους. Υπάρχουν όμως και κάποιες συμπεριφορές που, εάν και γίνονται με καλή διάθεση, λειτουργούν αρνητικά για τα παιδιά.
Χαρακτηριστικά που διδάσκονται και άλλα που δε διδάσκονται από τους μεγάλους, είναι καταστάσεις τις οποίες τα παιδιά θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μεγαλώνοντας.
Κάτι που κάνουν πολύ συχνά οι γονείς είναι να αποθαρρύνουν τα παιδιά στο να δοκιμάσουν νέα πράγματα. Αυτό συμβαίνει, είτε από φόβο θέλοντας να προστατέψουν το παιδί τους, είτε από προσωπική πεποίθηση ότι το παιδί δεν θα τα καταφέρει. Ωστόσο, η αποτυχία είναι μέρος της μάθησης που μπορεί να λειτουργήσει θετικά για το παιδί, ώστε να μάθει να αναγνωρίζει και να εκτιμά περισσότερο την επιτυχία.
O έπαινος είναι απαραίτητος. Όταν επαινούμε τα παιδιά μας σημαίνει ότι τα ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν να προσπαθούν. Είναι σημαντικό να επαινούμε σπουδαία γεγονότα όπως η επίδοση του παιδιού στο σχολείο, αλλά και απλές συμπεριφορές σε ανύποπτο χρόνο, όπως η ευγένεια.
Επίσης, εξίσου κρίσιμη είναι η προσπάθεια των γονέων να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για να αποκτήσουν τα παιδιά φιλίες. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα επιτυχημένα παιδιά, είχαν γονείς που τα ενθάρρυναν να αναπτύξουν το κοινωνικό τους δίκτυο μέσω της επικοινωνίας και της φιλίας με συνομηλίκους τους. Αντίθετα, παιδιά με μειωμένες κοινωνικές συναναστροφές εμφάνιζαν αυξημένο στρες στην πορεία της ζωής τους.
Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια ενθάρρυνσης των παιδιών παίζει και η επισήμανση των θετικών στοιχείων του παιδιού. Συχνά οι γονείς στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν κάποιες αδυναμίες των παιδιών, τείνουν να συζητούν μόνο τα αρνητικά σημεία, όπως ένας κακός βαθμός στο σχολείο, μια άσχημη συμπεριφορά ή μία ακατάλληλη κουβέντα. Αυτό όμως, έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται στο παιδί σκέψεις ότι δεν είναι αρκετά ικανό και να πληγώνεται η αυτοπεποίθησή του.
Όταν οι γονείς είναι διαρκώς πολύ αυστηροί με τα παιδιά τους αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να μην μπορέσει το παιδί να αναπτύξει μεγαλώνοντας τον αυτοέλεγχο. Πιο συγκεκριμένα, ενδέχεται τα παιδιά μεγαλώνοντας να δυσκολεύονται να ελέγχουν τα συναισθημάτα τους καθώς και να εμφανίζουν προβλήματα συμπεριφοράς. Συνεπώς, οι γονείς θα πρέπει να θέτουν όρια αλλά να αφήνουν στα παιδιά και περιθώρια ευελιξίας. Για παράδειγμα εάν υπάρχει κανόνας στο σπίτι που ορίζει ότι το παιδί πρέπει 21:00 η ώρα να έχει πάει για ύπνο, μπορούμε να το αφήσουμε να επιλέξει με ποια σειρά θα τηρήσει τις υποχρεώσεις του έως εκείνη την ώρα.
Μια υγιής σχέση γονέα και παιδιού χαρακτηρίζεται από την άμεση επικοινωνία και έκφραση των συναισθημάτων. Οι γονείς πρέπει να επιδιώκουν την έκφραση των συναισθημάτων των παιδιών και σε καμία περίπτωση να μην τα αποθαρρύνουν να μιλούν για αυτά. Θα πρέπει να γίνονται εκείνοι παράδειγμα και να μιλούν για το πώς νιώθουν χωρίς ενδοιασμούς. Ενισχύοντας την επικοινωνία και την έκφραση των συναισθημάτων, τα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν για τις σκέψεις , τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους και παράλληλα να διαχειρίζονται αυτά που νιώθουν.
Αντίστοιχα , οι γονείς θα πρέπει να γίνονται παράδειγμα προς μίμηση και στις πράξεις όχι μόνο στα λόγια. Έτσι, εάν τα παιδιά τους ακούν να μιλάνε για δικαιοσύνη αλλά σε μια διαφωνία δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν αντικειμενικά ποιός έχει δίκιο, τότε τα παιδιά λαμβάνουν λάθος μήνυμα.
Τα παιδιά μιμούνται τις πράξεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων που θαυμάζουν, γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ό,τι ζητάμε από τα παιδιά μας να κάνουν πρέπει πρώτοι εμείς να είμαστε σε θέση να το κάνουμε.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/ Ψυχολόγος BSc, MSc
Τηλ: 6983433267
email: aggelikikavallieratoy@gmail.com
site: www.aggelikikavallieratou.com
Originally posted 2017-01-31 04:30:48.
