Ενδομητρίωση: τι είναι και πώς επηρεάζει τη γονιμότητα
Η ενδομητρίωση απασχολεί πολλές γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία. Στην ενδομητρίωση αποδίδονται πολλά προβλήματα υπογονιμότητας. Παρουσιάζεται όταν το ενδομήτριο –ο ιστός που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και αποκολλάται κάθε μήνα κατά την έμμηνο ρύση, αναπτύσσεται έξω από αυτήν. Συνήθως προσκολλάται σε όργανα της πυελικής περιοχής, πχ σάλπιγγες, ωοθήκες, πίσω από τη μήτρα αλλά ακόμη και στο έντερο ή την ουροδόχο κύστη. Στα σημεία όπου εγκλωβίζεται το ενδομήτριο δημιουργούνται κύστες με αίμα που αιμορραγούν και αυτές κατά την έμμηνο ρύση αλλά δεν έχουν τρόπο ώστε να φύγουν από το σώμα. Κατά συνέπεια προκαλούν φλεγμονή και δημιουργούν ουλώδη ιστό που συνδέει μεταξύ τους τα ζωτικά όργανα. Τα όργανα ακινητοποιούνται με αποτέλεσμα να προκαλούν δυνατό πόνο.
Υπολογίζεται πως η ενδομητρίωση απασχολεί το 15% περίπου των γυναικών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία. Συνηθέστερα εκδηλώνεται σε ηλικίες 25-40 ετών και όπως φαίνεται από τις έρευνες η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή της.
Συμπτώματα της ενδομητρίωσης:
Έντονοι πόνοι και κράμπες στην κοιλιά λίγο πριν την περίοδο αλλά και κατά τη διάρκειά της (δυσμοινόρροια)
Μεγάλη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση (7 και πλέον μέρες / κύκλος μικρότερος των 25 ημερών)
Πόνος χαμηλά στην κοιλιά και πίσω στη λεκάνη εκτός της εμμήνου ρύσης
Πόνος κατά τη σεξουαλική πράξη (δυσπαρευνία)
Γαστρεντερικές ενοχλήσεις όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμός
Κόπωση
Ενδομητρίωση και υπογονιμότητα:
Το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία δίνουν τις πρώτες απαντήσεις στον γυναικολόγο. Αν ο ίδιος κρίνει ότι χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση τότε η μέθοδος της λαπαροσκόπησης για ιστολογική εξέταση θα δώσει όλες τις απαντήσεις. Ο δείκτης CA 125 που ερευνάται με την αιματολογική εξέταση δεν είναι αξιόπιστος εφόσον δεν αυξάνεται σε όλες τις περιπτώσεις. Μετά από τις εξετάσεις ο γιατρός θα συμπεράνει το στάδιο της νόσου και θα προτείνει την αντίστοιχη θεραπεία. Το 40% των γυναικών που έχουν διαγνωστεί με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υπογονιμότητας. Μετά τη θεραπεία τις περισσότερες φορές επιτυγχάνεται και η εγκυμοσύνη.
Οι θεραπείες της ενδομητρίωσης:
Φαρμακευτική αγωγή: Σε αρχικό στάδιο συνιστάται η λήψη αντισυλλαπτικών ή προγεστερόνης. Με αυτόν τον τρόπο καταστέλλεται η λειτουργία των ωοθηκών. Σε πιο προχωρημένο στάδιο χορηγείται τριπτορελίνη, γοσερελίνη, λευπρολίδη. Τα φάρμακα αυτά διακόπτουν εντελώς την ωορρηξία και την εμμηνορρυσία.
Χειρουργική αντιμετώπιση: Σε σοβαρότερες περιπτώσεις και σε υποτροπές συνιστάται η λαπαροσκόπηση ώστε να αφαιρεθούν οι εστίες ενδομητρίωσης.
