Διαβήτης και παιδί: τρόπος ζωής, όχι μειονέκτημα

Ο διαβήτης απασχολεί πολλούς ανθρώπους ανάμεσά μας. Μεγάλο ποσοστό αυτών είναι παιδιά. Στο άκουσμα και μόνο της λέξης, οι γονείς πανικοβάλλονται. Οι επιπλοκές του διαβήτη είναι ο καθημερινός εφιάλτης τους. Τι μπορεί να κάνει όμως κανείς όταν το παιδί του πάσχει από διαβήτη; Πώς μπορεί να φέρει τα πράγματα έτσι ώστε ο διαβήτης να είναι ένας άλλος τρόπος ζωής και όχι μειονέκτημα;

Πριν απ’ όλα είναι απαραίτητο οι γονείς να γνωρίζουν τι ακριβώς είναι ο διαβήτης, ποιες είναι οι επιπλοκές του και πώς θα μπορούσε αυτό να επηρεάσει τη ζωή του παιδιού τους. Ο διαβήτης τύπου 1 είναι γνωστός ως παιδικός ή νεανικός διαβήτης και προκύπτει με την καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, που παράγουν ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που ελέγχει τη γλυκόζη του αίματος. Παρουσιάζει ιδιαίτερη έξαρση σε παιδιά ηλικίας 12-15 ετών και είναι ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης αφού τα άτομα που θα διαγνωστούν με αυτόν, πρέπει να παίρνουν ινσουλίνη για πάντα.

Εύλογα οι γονείς των οποίων το παιδί πάσχει από διαβήτη αναρωτιούνται με πόνο «γιατί το δικό μου παιδί;»… Η επιστήμη απαντά πως υπάρχει μια γενετική προδιάθεση, η οποία σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως οι περιβαλλοντικοί για παράδειγμα ευνοούν τον διαβήτη. Η κληρονομικότητα στον διαβήτη τύπου 1 είναι μικρότερη από εκείνη του διαβήτη τύπου 2.

Ένα παιδί που πάσχει από διαβήτη τύπου 1 δεν πρέπει να ζει τη ζωή του σαν να έχει κάποιο βασικό μειονέκτημα έναντι των άλλων παιδιών. Ο διαβήτης είναι ένας άλλος τρόπος ζωής και αν τηρούνται οι οδηγίες του γιατρού, δεν είναι απειλητικός για τη ζωή του παιδιού. Επιβάλλονται οι τακτικές επισκέψεις σε διαβητολόγο, επιβάλλονται οι μετρήσεις του σακχάρου προκειμένου να προσαρμόζεται και η δόση της ινσουλίνης. Επιβάλλεται ακόμη η σωστή διατροφή. Η μεσογειακή διατροφή είναι πολύ σωστή για τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1. Ακόμη και γλυκά μπορεί να εντάξει στο διαιτολόγιό του κάποιος που πάσχει από διαβήτη τύπου 1, με την οδηγία του γιατρού πάντα. Επιβάλλεται ακόμη η συστηματική άσκηση. Το άτομο με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να ασκείται για να μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και να βελτιώνεται κατά συνέπεια η στόχευση της ινσουλίνης.

Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε νόσο που έρχεται στη ζωή μας για να μείνει, έτσι και με τον διαβήτη τύπου 1, το παιδί πρέπει να υποστηριχθεί ψυχολογικά. Δεν μειονεκτεί σε κάτι. Απλώς καλείται να προσαρμόσει τις συνήθειές του ώστε να μπορέσει να συμβαδίσει με τον διαβήτη.

 

Originally posted 2017-12-12 09:19:56.